عینک ها و تلویزیون های 3D چگونه کار میکنند؟

 انواع صفحه نمایش های سه بعدی:

شاید تا کنون این طور فکر می کرده اید که صفحه نمایش های سه بعدی فقط یک نوع هستند، اما واقعیت این است که این صفحه نمایش های سه بعدی، چه برای تلویزیون ها و مانیتور ها باشند و چه گجت های دیگر، همگی دارای سه نوع اصلی مختلف هستند.

۱- Active Shutter:

صفحه نمایش های سه بعدی Active Shutter یا همان شاتر فعال، صفحه نمایش هایی هستند که فریم ها را به ترتیب نشان می دهند: یک فریم برای چشم چپ و سپس یک فریم برای چشم راست و مجددا همین روند تا انتها ادامه پیدا می کند. این صفحات نمایش به یک عینک احتیاج دارند که شیشه های آن از نوع LCD است و فرکانس آن با تلویزیون یکسان است.

کاری که این عینک می کند بستن دید یک چشم در زمان مناسب است. یعنی وقتی تلویزیون فریم را برای چشم چپ نشان می دهد، عینک دید چشم سمت راست را می بندد و فریم را به چشم چپ نشان می دهد، و وقتی که تلویزیون فریم را برای چشم راست نشان می دهد، عینک هم متقابلا دید چشم چپ را بسته و دید چشم راست را باز می کند تا فریم به چشم راست نشان داده شود.

کمی اذیت کننده به نظر می رسد، اما واقعا چنین اتفاقی می افتد اما خیلی سریع – حدود ۶۰ بار در ثانیه – به طوری که انسان به سختی متوجه آن می شود. به این خاطر می گوییم به سختی که برخی ها متوجه حالت فلش سریع عینک می شوند و حتی بسیاری هم پس از استفاده از این عینک ها دچار سرگیجه شدیدی می شوند.

شما خیلی راحت می توانید متوجه شوید که آیا صفحه نمایش مورد نظر شما اکتیو شاتر هست یا خیر. به این دلیل که عینک این صفحات معمولا دارای یک کابل شارژر با فرمت USB هستند یا این که باتری های کوچکی دارند که قابل شارژ می باشند. در ضمن این عینک ها کمی سنگین و گران هم هستند.

با همه این توضیحات، صفحه نمایش های اکتیو شاتر بهترین کیفیت سه بعدی را به شما ارائه می دهند، چون هر فریم را به صورت جداگانه نشان می دهند و همین باعث می شود کیفیت و وضوح تصاویر بتوانند به حداکثر خود برسند.

۲- Passive:

صفحه نمایش های سه بعدی نوع Passive یا منفعل هر دو فریم چپ و راست را به طور همزمان به شما نشان می دهند. در واقع هر فریم در یک فیلتر پلاریزه متفاوت به نمایش در می آید که باعث می شود اشعه های نور همگی به یک نقطه بتابند. وقتی این اشعه ها به عینک مخصوص می تابند وارد یک فیلتر پلاریزه دیگر می شوند که این موجب می شود فقط نوری که برای چشم مورد نظر تابیده شده موفق به عبور از فیلتر شود.

کیفیت تصویر نهایی صفحه نمایش های منفعل به مراتب از صفحه نمایش های اکتیو شاتر کمتر است چون که منفعل ها اجازه نمی دهند همه اشعه ها به طور کامل به چشم ها برسند و اشعه ها را از یکدیگر تفکیک می کنند تا فقط اشعه ای که چشم درست را هدف قرار داده موفق به تابیدن شود، در نتیجه بقیه اشعه ها موفق به عبور از فیلتر دوم نمی شوند و در نهایت کیفیت و وضوح تصویر به این شکل کاسته می شود.

اما در صفحه نمایش های اکتیو شاتر به این دلیل که تلویزیون در هر لحظه فریم را خود به خود به یکی از چشم ها نشان می دهد، همه المان های کیفی هر فریم را به طور کامل به چشم مورد نظر می رساند و در نتیجه وضوح و کیفیت تصویر به بالاترین حد خود می رسد.

اما صفحه نمایش های منفعل یک مزیت خیلی بزرگ نسبت به اکتیو شاتر ها دارند و آن هم این است که عینک صفحه های منفعل بسیار ارزان قیمت و سبک است و هیچ نیازی هم به باتری و شارژر ندارد. به طور معمول به خاطر قیمت ارزان این عینک ها، هر تلویزیون دارای صفحه نمایش سه بعدی منفعل با ۸ عینک عرضه می شود.

۳- Lenticular:

آخرین دسته اصلی از صفحه نمایش های سه بعدی، صفحه نمایش های Lenticular یا عدسی دار هستند که به صفحه نمایش های بدون نیاز به عینک نیز معروف هستند.

تکنولوژی عدسی یک نوع تکنولوژی است که در برخی از تلویزیون های سه بعدی و گجت ها و کنسول ها مثل نینتندو ۳DS از آن استفاده می شود. شاید تا کنون این تکنولوژی را بر روی برخی کارت ویزیت ها یا عکس ها دیده باشید. این تکنولوژی مثل یک هولوگرام می ماند که وقتی تصویر را تکان دهید و از زاویه های مختلف به آن نگاه کنید، تصاویر مختلفی مشاهده می کنید.

در تلویزیون های سه بعدی دارای تکنولوژی Lenticular، نور به زوایای مختلف و معینی تابیده می شود و اگر یک چشم خود را ببنیدید و به تصویر تلویزیون از زوایای مختلف بنگرید می توانید فریم های چپ و راست را از هم تشخیص دهید.

تکنیک جالبی در این تلویزیون ها به کار رفته تا شما را از شر عینک ها راحت کند اما واقعیت آن است که شما فقط در برخی از زوایا قادر به تماشای تصاویر سه بعدی هستید ( پس باید فکر خوابیده تماشا کردن تلویزیون را از سرتان بیرون کنید ).